Archiwa: Aktualności członków

This second edition of the Deloitte BSI finds companies in the region in a more optimistic mood about the economic outlook over the next year.

For more information see report main page www.deloitte.com/bsi

„Kryzys finansowy dotknął sedna naszej kultury. Czy w tej sytuacji są jeszcze w Bernie firmy i przedsiębiorcy, którzy zdołali oprzeć się bezwzględnym naciskom ekonomicznymę” – tymi słowami Arnold Bertschy, prezydent berneńskiej sekcji Stowarzyszenia na Rzecz Rozwoju Inwestycji i Handlu podsycił wzbudził ciekawość wśród gości oczekujących na ogłoszenie nazwiska tegorocznego laureata.
Laureatem nagrody został dr Rudolf Stämpfli, który we współpracy z bratem Peterem Stämpfli, zarządza firmą Stämpfli AG. Obecnie Stämpfli AG tworzy grupę pięciu firm zatrudniających łącznie ok. 300 pracowników. Rudolf Stämpfli patronuje działalności i jednocześnie pełni funkcję prezesa zarządu Szwajcarskiego Związku Pracodawców.
Rudolf Stämpfli jest także ojcem rodziny i przede wszystkim człowiekiem pełnym zrozumienia dla innych. Berneńska sekcja Stowarzyszenia wyróżniła Rudolfa Stämpfli za jego ogromne zaangażowanie i ponadprzeciętne zasługi w wielu dziedzinach, powiedział Bertschy.
Dr Rudolf Stämpfli jest prezesem zarządu i współwłaścicielem Grupy Stämpfli AG, a także wydawcą Stämpfli Verlag AG. Studiował w Bernie i St. Gallen ekonomię i operating research. W roku 1985 uzyskał tytuł doktorski. Po kilku latach praktyki zawodowej w dziedzinie informatyki, marketingu i sprzedaży kontynuował naukę w Stanford Graduate School of Business (USA).
Grupa Stämpfli AG posiada oddziały w Bernie, Zurychu i Warszawie. Główną specjalnością grupy jest tworzenie publikacji drukowanych i elektronicznych oraz rozwój i wdrażanie systemów automatycznego składu.

Laureat nagrody Stowarzyszenia na Rzecz Rozwoju Inwestycji i Handlu 2009
Dr Rudolf Stämpfli / curriculum vitae
Urodził się 3 sierpnia 1955 roku w Bernie, złożył egzamin dojrzałości w Bernie, studiował ekonomię i operating research na uniwersytetach w Bernie i St. Gallen. W roku 1985 uzyskał tytuł doktorski. Kontynuował naukę w Stanford Graduate School of Business (USA).
Funkcje:
• Prezes zarządu i współwłaściciel Stämpfli AG, Berno
• Wydawca, Stämpfli Verlag AG, Berno
Działalność:
• Prezes Szwajcarskiego Związku Pracodawców, prezes zarządu i członek komisji economiesuisse.
• Członek Rady Mniejszej mieszkańców gminy Berno, prezes Komisji ds. Finansów Rady
• członek zarządów innych organizacji
Stopien wojskowy: kapitan
Stan cywilny: żonaty, troje dzieci.

Dr. Rudolf Stämpfli
Stämpfli AG
Wölflistrasse 1
Postfach 8326
3001 Bern
Tel. 031 300 63 15
rudolf.staempfli@staempfli.com

Lista lauteatów nagrody Stowarzyszenia na Rzecz Rozwoju Inwestycji i Handlu w latach 1985 – 2009
1985 Peter Müller, Wirtschaftsbeauftragter der Stadt Bern
1986 Hugo Sieber, Prof. Dr. rer. pol., Ordinarius an der Universität Bern
1987 Karl Bürki, Direktor BEA Bern expo
1988 Fritz Berger, dipl.ing. ETH Emch + Berger AG
1989 Hans Zurbrügg, Gründer und Organisator des Berner Jazzfestivals
1990 Hans-Rudolf Flückiger, ( ehem.Gemeindpräsident von Muri)
1991 Erika Siegenthaler, Unternehmerin, Bern
1992 Hans Christoph von Tavel, Dr. phil., Direktor Kunstmuseum Bern
1993 Andreas Wirth, dipl. Arch ETH/SIA
1994 Peter Siegenthaler, alt Regierungsrat
1995 Richard Kühn, Prof., Dr. rer., pol., Ordinarius an der Universität Bern
1996 Max Gsell, Dr., Spar-und Leihkasse in Bern
1997 Paul Legler, Ehrenpräsident Schweizerisches
Serum-und Impfinstitut Bern
1998 Walter Inäbnit, Haag-Streit Holding AG
1999 Jobst Wagner, REHAU GmbH, Muri b.Bern
2000 René Burkhalter, Burkhalter Architekten AG, Ittigen
2001 Louise Gysi-de Bruin, Gysi AG
2002 Jürg Schwarzenbach, Worb
2003 Renate Moser, Intersky Luftfahrt GmbH
2004 Daniel Eicher, ABC Kartenverlag
2005 Tobias Burkhalter, Casino Restaurants Bern AG
2006 Charles Riesen, Flughafen Bern-Belp
2007 Uwe E. Jocham, CSL Behring AG
2008 Urs Berger, Die Mobiliar
2009 Dr. Rudolf Stämpfli, Stämpfli AG

Renomowany koncern szwajcarski, producent najwyższej jakości urządzeń i systemów sanitarnych wynajmie powierzchnię biurową w budynku swojej siedziby przy ul. Postępu 1 w Warszawie.

Oferowana powierzchnia biurowa to dwa samodzielne moduły o powierzchniach: 182 m2 i 221 m2. Ponadto oferujemy pomieszczenie magazynowe oraz miejsca w garażu podziemnym i na parkingu.

Zurich/Basel, 19 August 2009 – UBS’s “Prices and Earnings” study has dubbed Oslo, Zurich, Copenhagen, Geneva, Tokyo and New York as the world’s most expensive cities based on a standardized basket of 122 goods and services. When rent prices are factored into the equation, New York, Oslo, Geneva and Tokyo emerge as especially pricey places to live. The basket costs the least in Kuala Lumpur, Manila, Delhi and Mumbai. The study was based on data collected in 73 cities around the world between March and April of this year.

Earnings highest in Switzerland, Denmark and the US
The survey of 73 international cities found that employees in Copenhagen, Zurich, Geneva and New York have the highest gross wages. Zurich and Geneva – the two Swiss cities in the study – top the rankings in the international comparison of net wages. By contrast, the average employee in Delhi, Manila, Jakarta and Mumbai earns less than one-fifteenth of Swiss hourly wages after taxes.

Zurich and New York: nine hours of work for an iPod nano
One vivid way to illustrate the relative purchasing power of wages is to replace the abstract basket of goods and services with a specific, highly uniform product that is available everywhere with the same quality, and then calculate how long an employee would have to work to be able to afford it in each city. The study determined that employees have to work a global average of 37 minutes to earn enough to pay for a Big Mac, 22 minutes for a kilo of rice and 25 minutes for a kilo of bread. For the first time, a non-food product was used in the study to compare working hours.

The iPod nano with 8 GB of storage is an ideal example of a globally uniform product. An average wage-earner in Zurich and New York can buy a nano from an Apple store after nine hours of work. At the other end of the spectrum, workers in Mumbai, need to work 20 nine-hour days – roughly the equivalent of one month’s salary – to purchase an iPod nano.

Long working hours in the Middle East and Asia – shortest in France
People work an average of 1,902 hours per year in the surveyed cities but they work much longer in Asian and Middle Eastern cities, averaging 2,119 and 2,063 hours per year respectively. Overall, the most hours are worked in Cairo (2,373 hours per year), followed by Seoul (2,312 hours). People in Lyon and Paris, by contrast, spend the least amount of time at work according to the global comparison: 1,582 and 1,594 hours per year respectively.

Americas:
A dollar earned in the US is worth more after deducting taxes and social security contributions than in neighboring Canada. While the basket of 122 goods and services is somewhat cheaper in Montreal and Toronto, the net hourly wage in these Canadian cities is also lower than in the surveyed US cities of New York, Los Angeles, Miami and Chicago.

Asia-Pacific:
In no other continent is the price spread between the most expensive and the cheapest city as wide as in Asia. While Tokyo ranks as one of the world’s five costliest cities, Kuala Lumpur, Manila, Delhi and Mumbai are all at the bottom of the price range. Workers in Tokyo earn the highest wages in Asia. Likewise, consumers in Tokyo, Hong Kong and Taipei have the greatest purchasing power in the continent. Sydney ranks among the top ten cities in the international comparison.

Europe:
Prices in Eastern and Western Europe have converged very little despite the EU’s enlargement in 2004 and Slovenia’s adoption of the euro as its official currency in January 2007 and Slovakia’s in January of this year. A basket of 95 goods and 27 services was roughly 35% cheaper in the cities of Eastern European EU member states than in Western European metropolises. As a comparison, UBS’s 2006 study found that the price differential between Eastern and Western Europe was around 38%. On average, workers in Western European cities receive gross wages more than three times higher than their colleagues in Eastern Europe. The lowest incomes are paid in Bulgaria (Sofia) and Romania (Bucharest). The wage level in these two countries, which joined the European Union in January 2007, is comparable to that of Colombia or Thailand.

London, the second most expensive city in the 2006 review, plummeted nearly twenty places following the pound’s precipitous devaluation in March and April 2009 when the data was collected, landing in the middle in terms of Western European countries. During this time the GBP reached a low point of roughly 1.40 against the USD from which it recently appreciated to around 1.70. This rebound in the GBP exchange rate increased London’s price level by 21% in USD terms, which would lift London from twenty-first to fifth in our global price ranking.

Rail travel is most expensive in the United Kingdom and Germany. A second-class, one-way ticket for a 200 km rail journey in Germany (average price: EUR 51.40 or USD 67.20) costs approximately 1.5 times as much as in the rest of Western Europe. Only the United Kingdom is more expensive. In London, passengers have to be willing to pay EUR 68.20 (USD 89.10) – double the fare charged in other Western European cities.

Switzerland:
Residents of Geneva and Zurich in Switzerland pay around 20% more on average for products, services and accommodation than people in other Western European cities. With its extremely high gross wages and comparatively low tax rates, Switzerland is a very employee-friendly country. No other city allows workers to take home more income at the end of the month than Zurich and Geneva. Average gross hourly wages (before taxes and social security contributions) can purchase the most in Copenhagen, Zurich and Geneva. Bringing up the tail are Jakarta, Manila, Mumbai and Nairobi, where average gross hourly wages have between 11% and 15% of the purchasing power of a salary in Zurich. The basket of 39 food products is the priciest in Tokyo. Food prices are only marginally lower in Switzerland: Zurich occupies second place, Geneva third. Food prices in Switzerland are around 45% more expensive than the average in the rest of Western Europe.

The full report could be downloaded from:
http://www.ubs.com/1/e/wealthmanagement/wealth_management_research/prices_earnings.html

Specjalizacja „Zarządzanie w hotelarstwem” to studia prowadzone w całości w języku angielskim. Absolwenci tej specjalizacji są przygotowani do prowadzenia przedsiębiorstw hotelarskich oraz innych obiektów świadczących usługi noclegowe oraz do zajmowania stanowisk analitycznych i menedżerskich w ww. podmiotach. Ponadto władają biegle językiem angielskim, co pozwala im na podejmowanie pracy w branży hotelarskiej na całym świecie.

Specyfika sektora wymaga profesjonalnego przygotowania z zakresu zarządzania, stosunków międzynarodowych oraz znajomości języków obcych. Takie przygotowanie otrzymują absolwenci specjalizacji „Zarządzanie w hotelarstwie”. Program studiów ukierunkowany jest na wykształcenie praktycznych umiejętności z zakresu zarządzania przedsiębiorstwami hotelarskimi oraz opracowywania strategii rozwoju podmiotów funkcjonujących na rynku usług hotelarskich. To wszystko sprawia, że studia te wyróżniają się innowacyjnością a absolwenci są poszukiwanymi na rynku pracownikami.

Na program studiów składają się następujące bloki przedmiotów:
Przedmioty wykształcenia ogólnego – w tym bloku występują przedmioty z takich dziedzin, jak: język obcy, socjologia, psychologia.
Przedmioty podstawowe – w tym bloku znajdują się przedmioty niezbędne dla każdego ekonomisty. W jego ramach studenci uczą się więc ekonomii, matematyki, statystyki, finansów, informatyki, prawa, podstaw zarządzania, podstaw marketingu.
Przedmioty specjalizacyjne:
– badania rynku hotelarskiego,
– ekonomika turystyki,
– eksploatacja hotelu,
– geografia turystyczna,
– marketing w hotelarstwie,
– programowanie i ocena inwestycji hotelarskich,
– zachowania nabywców na globalnym rynku hotelarskim,
– zarządzanie zakładem gastronomicznym.
Sprawdź szczegóły dotyczące rekrutacji. Zarządzanie w hotelarstwie to szansa na darmowe studia w Poznaniu! www.pwsbijo.pl

„German Task Force” to prawniczy zespół niemieckich adwokatów, partnerów lokalnych e|n|w|c, działających zawodowo w różnych, środkowo-wschodnio europejskich jurysdykcjach prawnych. Inicjatorem i koordynatorem grupy jest mec. Katarzyna Woroszylska z biura w Warszawie.

Celem współpracy wszystkich niemieckich prawników e|n|w|c jest regularna wymiana i koordynacja doświadczeń, wiedzy i kontaktów, a także współpraca z niemieckimi kancelariami, biegłymi rewidentami, związkami grup zawodowych oraz izbami handlowymi w celu profesjonalnej opieki nad klientami niemieckimi w Europie środkowo- Wschodniej.

Dzięki „German Task Force” łączymy zarówno prawno-porównawczą wiedzę naszych niemieckich kolegów jak i ich doskonałą znajomość rynków lokalnych.

W Ernst & Young był ostatnio starszym menedżerem w dziale doradztwa podatkowego, a w kancelarii Salans objął stanowisko Counsel. Jest absolwentem Wydziału Prawa i Administracji UMK w Toruniu. Współpracuje z branżowymi izbami gospodarczymi (PIIT, KIGEIT) jako ekspert podatkowy. Jest autorem licznych publikacji prasowych w zakresie zasad polskiego i międzynarodowego prawa podatkowego, zamieszczanych zarówno w prasie specjalistycznej, jak i codziennej prasie ekonomicznej. Jest jednym ze współautorów Komentarza do Dyrektywy VAT opracowanego przez Ernst & Young.

Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy w Bydgoszczy wspólnie z Uniwersytetem Nauk Stosowanych w Bernie przeprowadziły z sukcesem w Polsce i w Szwajcarii pierwszą edycję Podyplomowych Studiów Prowadzenia Projektów, dedykowaną kształceniu tych wyważonych umiejętności.

Patronat nad inicjatywą objęły Polsko-Szwajcarska Izba Gospodarcza w Warszawie, Izba Handlowa Szwajcaria-Europa środkowa w Zurychu, Konfederacja Pracodawców Polskich i Kujawsko-Pomorski Związek Pracodawców i Przedsiębiorców.

Kolejna edycja dwusemestralnych studiów, rozpoczynająca się 17 października, obejmuje 6 bloków i jeden tydzień w Bernie. W Szwajcarii polscy studenci mają możliwość pracy w laboratoriach uniwersytetu, wymiany doświadczeń w przodujących przedsiębiorstwach tego kraju, oraz poznania szwajcarskich metod pracy.

Dzięki nowoczesnym metodom nauczania, orientacji na praktykę i wysoce kompetentnej kadrze z kraju i z zagranicy, absolwenci zdobywają umiejętności:

• Właściwych decyzji w zarządzaniu wszystkimi procesami prowadzenia projektów.
• Stałej orientacji na cele projektu.
• Stosowania praktycznych metod prowadzących do sukcesu projektu.
• Orientacji na czynnik ludzki, decydujący o powodzeniu działań.
• Przywództwa i nowoczesnego zarządzania.
• Prowadzenia projektów w środowisku wielokulturowym i międzynarodowym.

Forma zajęć optymalizuje możliwość praktycznego opanowania materiału: 200 godzin wykładów frontalnych, laboratoriów, ćwiczeń, pracy na symulatorach, systemie e-learningu, realizację wybranego projektu, analizę meta przebiegu tego projektu, uzupełnione opracowaniami zadań, prezentacjami i pracą dyplomową. Dla zapewnienia właściwej interakcji liczba uczestników nie przekracza 25 osób.

Zajęcia odbywają się w języku polskim i angielskim (15%).

Dalsze informacje i zgłoszenia: www.bspp.pl i malgorzata.pinkowska@bspp.pl

Na rynku polskim firma obecna jest od roku 1973, kiedy to po raz pierwszy zastosowano w Toruniu rury HOBAS®. W roku 1996 w Poznaniu powstała firma HOBAS Polska Sp. z o.o. a w 1999 w Zakrzewie k. Poznania uruchomiono pierwszy zakład produkcyjny. W roku 2003 miało miejsce uroczyste otwarcie fabryki HOBAS w Dąbrowie Górniczej. Zakład obecnie znajduje się w fazie kolejnej rozbudowy. Jedną z inwestycji było zainstalowanie urządzeń, które umożliwią produkcję rur o średnicach do 3500 mm. Fabryka w Dąbrowie Górniczej jest obecnie jedynym miejscem na świecie produkującym odlewane odśrodkowo rury z żywic poliestrowych o średnicy zewnętrznej większej niż 2900 mm.

Największą kiedykolwiek realizowaną na świecie inwestycją przy użyciu rur HOBAS jest budowa Układu Przesyłowego do Oczyszczalni ścieków „Czajka” w Warszawie. Zakres zadania obejmuje budowę ogólnospławnych kolektorów ściekowych oraz obiektów technologicznych układu przesyłowego z lewobrzeżnej Warszawy do oczyszczalni.

Do realizacji tego przedsięwzięcia HOBAS System Polska Sp. z o.o. dostarczać będzie prawie 6 km rur o średnicy zewnętrznej 3000 mm. Inwestycja realizowana jest w technologii przewiertowej.

Zmodernizowana Oczyszczalnia ścieków „Czajka” w Warszawie umożliwi oczyszczanie ścieków z centralnej i północnej części lewobrzeżnej Warszawy oraz kilku gmin w jej sąsiedztwie.

Ta regulacja opiera się na Dyrektywie Rady UE 2003/49/EG z 3 czerwca 2003 (dalej „Dyrektywa”). Zgodnie z Dyrektywą odsetki i opłaty licencyjne wypłacane powiązanemu przedsiębiorstwu w innym państwie członkow-skim Unii Europejskiej zwolnione są od podatku źródłowego. Dyrektywa zapewnia jednakże pewnym państwom członkowskim okresy przejściowe dla wprowadzenia tego zwolnienia. Wśród nowych państw członkowskich takie okresy przejściowe wynegocjowała Litwa, Łotwa i Polska. Dla Polski zwolnienie wejdzie w życie od 1 lipca 2013; od 1 lipca 2009 stosuje się natomiast 5% stawkę podatku u źródła.

Warunkiem przewidzianego Dyrektywą przywileju podatkowego jest:
– że oba przedsiębiorstwa, tzn. spółka wypłacająca odsetki i spółka uprawniona do odsetek są powiązane przynajmniej 25% udziałem kapitałowym,
– że powyższe powiązanie kapitałowe trwa przynajmniej dwa lata,
– że spółki te podlegają w państwach swojej siedziby podatkowi dochodowemu (tzn. nie są od podatku zwolnione).

Dyrektywa koryguje nie tylko stosowne postanowienia wewnętrznego prawa podatkowego, ale również odpowiiednie regulacje umów międzyna-rodowych o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Szwajcaria wprawdzie nie jest członkiem Unii Europejskiej, ale zawarła z Unią cały szereg tzw. „umów bilateralnych”, między innymi umowę o opodatkowaniu odsetek. Umowa ta, która weszła w życie 1 lipca 2005 r., rozszerza stosowanie postanowień Dyrektywy w zakresie opodatkowania transgranicznych płatności odsetkowych na Szwajcarię. O ile spełnione są wyżej opisane warunki, płatność odsetek dla przedsiębiorstwa z siedzibą w Szwajcarii podlega w Polsce od 1 lipca zredukowanemu podatkowi źród-łowemu. Tym samym uchylony jest w tych konstelacjach nie tylko 20% podatek źródłowy wynikający z polskiego prawa podatkowego, ale również 10% podatek źródłowy przewidziany w Konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy Polską a Szwajcarią z 2 września 1991.

Dla płatności dokonywanych przez powiązaną spółkę z siedzibą w Szwajcarii nowość ta nie ma większej wagi. Takie odsetki w większości wypadków nie podlegały podatkowi źródłowemu. Wyjątkowo opodatko-wane są kupony obligacji, odsetki przy przekształceniu pożyczki wewnątrz koncernu na obligacje oraz odsetki przy pożyczkach zabezpieczonych hipotecznie.

Regulacje umowy o opodatkowaniu odsetek zawartej przez Szwajcarię z Unią Europejską na razie nie znalazły odzwierciedlenia w polskiej ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Art. 21 tej ustawy, ustana-wiający 20% podatek źródłowy od odsetek oraz wprowadzający (wpraw-dzie jedynie pośrednio) stopniowe zwolnienie z tego podatku dla przedsię-biorstw powiązanych z Unii Europejskiej nie wymienia wyraźnie Szwajcarii. To nie przeszkadza jednak stosowaniu stwki 5% podatku. Zgodnie ze stałym orzecznictwem Trybunału Europejskiego umowa zawarta przez Unię Europejską z innym państwem, o ile przewiduje jasno i wyraźnie konkretne zobowiązanie, nie wymagające skonkretyzowania w dalszych rozporządzeniach, obowiązuje państwa Unii bezpośrednio ( tzw. „self executing”). Ta opinia jest jednoznacznie reprezentowana w Szwajcarii. Także Polska dotychczas przestrzegała tej zasady. Na przykład respekto-wane było zwolnienie szwajcarskich spółek z obowiązku uzyskania zezwo-lenia na nabycie nieruchomości, przewidziane inną umową bialteralną Szwajcarii z Unią, zanim jeszcze znalazło odzwierciedlenie w polskiej ustawie o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców.

Bezspornym jest, że Polska zobowiązana jest przetransponować regulacje umowy o opodatkowaniu odsetek do wewnętrznego systemu prawnego. Ewentualna przeciwna praktyka organów podatkowych sprzeciwiałaby się temu zobowiązaniu i stanowiłaby prawdopodobnie powód dla dyploma-tycznych interwencji.

Kto chciałby skorzystać z uprzywilejowanego opodatkowania odsetek płaconych do Szwajcarii musi jednakże pamiętać o przewidzianym w polskim prawie podatkowym wymogu przedstawienia dowodu szwajcar-skiej rezydencji podatkowej wierzyciela odsetek /tzw. „certificate or residence”).